De eerste etappe van de MDC was een zware. Een waar slagveld, volgens Gert Huzink. “Het was een zware etappe, onderweg hebben we veel deelnemers vast zien zitten. We hebben een rivierbedding van 30 kilometer door moeten rijden, zonder ruitenwissers. Dat betekende dat we 3x moesten stoppen om de ruiten handmatig schoon te maken, om maar überhaupt iets te kunnen zien. Vervolgens hebben we goed vooruit kunnen rijden, aardig wat deelnemers in kunnen halen, maar door een lekke band weer wat tijd verloren. De bandenwissel kostte ons 23 minuten. In een rivierbedding hebben we muurvast gezeten in een ondergrond dat veel weg had van een klei-soort. Timmermans en De Groot hebben ons daar uiteindelijk gezamenlijk uit kunnen trekken. Vervolgens zijn we vol gas richting de finish gereden, maar door de bizar zware ondergrond kostte dat bijna onze banden, het leek wel alsof we op een ijsbaan reden, het profiel was bijna compleet weggesleten. We hebben uiteindelijk, met een snelheid van 40 km/h, de finish gehaald”.